Winkel

De Amarone della Valpolicella Classico Riserva La Fabriseria 2015 ruilt kracht in voor elegantie en vrouwelijke schoonheid. Tonen van rijpe kersen, aalbessen, salie en cacao met mineralen winnen na verloop van tijd aan volume en diepte in het glas. Het is naadloos en zijdezacht, rollend over een kern van levendige zuren, met sappig rood en zwart fruit dat plaats maakt voor zoete kruiden en mooie innerlijke bloemen. Een bittere hint van koffie en hartige kruidentonen worden gecombineerd met zure bramen en resoneren meer dan een minuut. Dit is gewoon prachtig. Tedeschi heeft het in 2015 echt goed gedaan met zowel de Riserva La Fabriseria als de Capitel Monte Olmi.

De Brunello di Montalcino 2016 is een donkere hengst van een wijn die zowel de diepte als de uitstraling van het wijnjaar laat zien. In het begin is het boeket donker en aards, maar al snel bloeit het op tot een boeiende mix van muskusachtige rode bessen, wilde peperige kruiden, stoffige roos en versleten leer. Hoewel het satijnachtig aanvoelt, is het ook slank en levendig, met een levendige uitbarsting van zoetzure citrus die de tonen van zure cranberry en granaatappel verlevendigt, allemaal stevig gewikkeld in een web van zoute mineralen. Violette en lavendeltinten buigen over het gehemelte over een kern van zijdezachte tannines die de ervaring mooi omlijsten, terwijl een vleugje balsamicokruiden langzaam afneemt. De 2016 is een van de meest diepe en evenwichtige Brunello's die ik ooit van Biondi Santi heb meegemaakt. Als dit de Annata is, dan kan ik me alleen maar voorstellen wat de Riserva op tafel zou kunnen brengen. Iets opmerkelijks is dat de productie in 2016 met 15% daalde als gevolg van de overvloedige oogst van 2015 en de droge omstandigheden in het begin van het seizoen.

De Tignanello 2016 is ronduit verbluffend. Donker, dicht en resonant, de 2016 is een prachtig complete wijn die lezers tientallen jaren puur drinkplezier zal bieden. De 2016 is bijzonder donker en broeierig, en toch zijn de tannines ongelooflijk gepolijst tot op het punt dat ze waarneembaar zijn. In het glas is de 2016 compleet en koninklijk, misschien wel door de superklassieke blend van 80% Sangiovese, 15% Cabernet Sauvignon en 5% Cabernet Franc. De stamboom van het wijnjaar komt tot uiting in de buitengewone balans en het totale gevoel voor finesse van de wijn. Ik denk niet dat er ergens ter wereld een andere wijn is die volledig is gemaakt van fruit van het landgoed en die Tignanello kan evenaren qua kwaliteit, consistentie en waarde binnen zijn referentiegroep van rode wijnen van het hoogste niveau.

De Barolo Riserva Rocche dell'Annunziata 2016 is gedaan in een veel nerveuzere, strakkere stijl dan Scavino-fans in de loop der jaren zijn gaan verwachten. Dat is niet per se een slechte zaak, maar het lijdt geen twijfel dat de 2016 een behoorlijk belangrijke stilistische verschuiving ten opzichte van het verleden vertegenwoordigt voor deze botteling. Of dat uniek is voor de 2016 of een aanpak die zal worden voortgezet in de komende jaargangen, valt nog te bezien. Objectief gezien voelt de 2016 een beetje geklemd aan en mist hij de innerlijke zoetheid die de Riserva in het verleden heeft getoond. Geplette bloemen, munt, rozenblaadjes, zoete rode kers en sinaasappelschil geven nuance aan deze strakke, klassiek sobere jonge Barolo uit Scavino.

De Barolo Unoperuno 2016 explodeert uit het glas met een opvallende aromatische intensiteit, innerlijk parfum en briljant fruit. De 2016 is een mix van co-gefermenteerd fruit van Arborina, Cerretta, Cannubi en Liste, waarbij elementen van traditionele en moderne scholen worden samengebracht in een prachtige Barolo die de juiste noten raakt. In één woord: verbluffend!

De Le Pergole Torte 2018 is compact, romig en genuanceerd vanaf de eerste smaak. Rood/paarsachtig bessenfruit, kruiden, rozenblaadjes en een vleugje nieuw Frans eikenhout worden allemaal opgebouwd terwijl de Pergole Torte opent met beluchting. Zoals altijd toont Pergole dat extra vleugje rijkdom van de selectie van fruit dat hier wordt gebruikt, met die toegevoegde textuur van Frans eikenhout. Hoe aantrekkelijk de 2018 vandaag de dag ook is, het is natuurlijk een zeer jonge wijn die jaren nodig zal hebben om op zijn best te zijn.

De Barolo 2017 is gracieus, geparfumeerd en zeer mooi gelift. Eerst opent zich een uitbundig, bloemenboeket, gevolgd door een stroom van rood bessenfruit. Nerveus, een beetje pezig in dit stadium, de 2017 zal minstens een paar jaar nodig hebben om volledig te openen, maar alle elementen zijn aanwezig om dat mogelijk te maken. Maria Teresa Mascarello's Barolo is een van de meest elegante en ingetogen wijnen van het jaar. Het is in dit stadium niet meteen een indrukwekkende of boeiende wijn. De zuiverheid van de smaken is echter gewoon opvallend. Geef het een paar jaar de tijd om te bloeien.

De Guado al Tasso 2019 is een toonbeeld van totale verfijning. Diep gepitchte kruiden, mokka en leernuances versmelten tot een kern van zacht donker fruit terwijl de 2019 zijn aanzienlijke charmes onthult. De aromaten alleen al zijn betoverend, maar de 2019 heeft zoveel meer te bieden. Ik bewonder de balans en allure van de wijn, die beide in overvloed zijn. Zoals zoveel 2019's is Guado al Tasso een wijn die meer van energie en doorzettingsvermogen dan van volume is. Zuivere, verkwikkende minerale noten blijven hangen in de sublieme afdronk. De 2019 heeft 18 maanden in het vat gelegen, 90% nieuw. (Oorspronkelijk gepubliceerd in maart 2022)

De Barolo 2018 is een wijn van extreme elegantie en nuance. Gedroogde rode kersen, tabak, gedroogde bloemen, munt en zoete kruiden komen allemaal mooi tot hun recht in deze sublieme, delicate Barolo. Alle elementen vallen zo moeiteloos op hun plaats. De 2018 heeft natuurlijk niet de body van belangrijkere jaren, maar biedt tonnen doorzettingsvermogen en fijne balans. Het is behoorlijk gesloten sinds ik het een paar maanden geleden voor het eerst proefde, wat waarschijnlijk een goed teken is. Een geopende fles werd in de loop van de tijd alleen maar beter en beter.

Inktviolette kleur. Sterk geparfumeerde, mineraal getinte aroma's van rijp zwart en blauw fruit, rokerig spek, olijvenpasta en wierook, samen met suggesties van houtrook en exotische kruiden. Biedt smaakpapillen, aantrekkelijk zoete en diep geconcentreerde smaken van bosbessen, cassis, bloemenpastille, gerookt vlees, zoethout en vruchtencake die een uitstekende concentratie vertonen en worden ondersteund door een kern van sappige zuren. Afdronk zoet, breed en extreem lang, met resonerende bloemigheid en taaie tannines die gestaag opbouwen.

De Sassicaia 2017 toont de natuurlijke rijkdom en intensiteit van het jaar met behoud van zijn middelzware gevoel voor evenwicht en algehele evenwicht. Een uitbarsting van superrijp rood kersen/pruimenfruit maakt een sterk openingsstatement. Mokka, kaneel, leer en gedroogde kruiden verschijnen later en voegen een aromatische lift toe. De 2017 is een vrij directe Sassicaia. Toch heeft het genoeg energie om een aantal jaren goed te drinken. De productie is met 35% gedaald, een combinatie van van van nature lage opbrengsten, uitdroging aan de wijnstok en vervolgens selectie in de kelder. Het meeste fruit is afkomstig van de wijngaarden op de heuvels van het landgoed, oudere percelen die beter bestand waren tegen de omstandigheden.

De Sassicaia 2018 is fantastisch. Helder en prachtig in balans, de 2018 opent met briljante aroma's die een sterke eerste indruk maken. Delicaat en licht aan zijn voeten, de 2018 is een vorstelijke wijn die een aantal jaren nodig zal hebben om tot zijn recht te komen. Sassicaia is de meest verfijnde van Bolgheri's topwijnen. Dat is ook in 2018 zeker het geval. Ik vond het geweldig. Een koude winter leidde tot een late lente en een vertraagde start van het jaar. In mei en juni was er wat hitte, maar slechts gematigde temperaturen. Alleen juli was echt warm, met minimale dagelijkse verschuivingen. In augustus kwam er weer een koele wind en de temperaturen daalden snel, vooral 's nachts. Half augustus viel er wat regen. De oogst begon op 7 september met de frank en eindigde op de 29e met de laatste van Cabernet Sauvignon. Het jaar was in het teken van de oudste wijngaarden van het landgoed, die op heuvels. In 2018 hebben we 19 maanden op eikenhout gestaan, tweederde nieuw, iets meer nieuw eikenhout dan de norm. De blend is 90% Cabernet Sauvignon en 10% Franc, iets minder Franc dan vaak het geval is, omdat Franc meer leed onder de omstandigheden van het seizoen.

De Sassicaia 2021 is een van de beste jonge Sassicaia's die ik me kan herinneren, zeker vergelijkbaar met alles in de recente geschiedenis. De voorkeur gaat hier uit naar het plukken aan de vroege kant ten opzichte van veel naburige eigendommen, wat een van de redenen is waarom Sassicaia altijd meer een wijn van verfijning is dan van weelde. Tegelijkertijd kan Sassicaia licht zijn. Niet in 2021. Alle elementen kwamen samen tijdens een lang groeiseizoen om een rijke, diepe wijn te produceren die textuurintensiteit combineert met classicisme. Donker kersen/pruimenfruit, kruiden, nieuw leer, menthol, zoethout en kruiden racen allemaal door de mond. De tijd in het glas brengt de textuurintensiteit en pure kracht van de wijn naar voren. De 2021 is een van de meest geconcentreerde Sassicaia's ooit. Dat maakte lange maceraties mogelijk, tot wel 20 dagen voor sommige Cabernets. De rijping was 25 maanden in Franse eikenhouten vaten (95% Frans, 5% een mix van Hongaars en Slavisch hout), 40% nieuw, 40% eenmaal gebruikte vaten en 20% in tweemaal gebruikte vaten. Een van de recente ontwikkelingen hier is wat bâtonnage in veroudering, dat wordt gebruikt om textuur op te bouwen. Die aanpak werkte goed in 2021. In één woord: prachtig.

De Solaia 2019 is fantastisch. Diep en prachtig gelaagd, de 2019 is zo expressief vanaf het begin. Sappige donkere kersen, pruimen, zoethout, wierook, pijptabak, chocolade en gegrilde kruiden krijgen allemaal vorm. Ook hier zijn de aromaten verleidelijk. Cabernet Franc wordt een beetje omhoog gestoten in de mix, en dat werkt hier zo goed. Solaia is vaak een bombastische, intense wijn. De 2019 is ongelooflijk verfijnd en dichtgeknoopt. Lezers zullen geduld moeten hebben. De Solaia 2019 is het soort wijn waar ik graag een hele avond mee zou willen doorbrengen. De rijping was 18 maanden in 100% nieuw Frans eiken.

Er is iets intrigerend, verleidelijk donker, aards - dierlijk, zelfs - maar toch bloemig en boordevol rijk zwart fruit en exotische kruiden dat de Brunello di Montalcino Cerretalto 2016 definieert. Deze maakt indruk met zijn koel getinte donkere bessen en mineralen, aangevuld met heldere zuren en zoete innerlijke kruidentonen. Het is nog niet klaar om al zijn charmes te onthullen, hoewel het bij elke stap subtiele hints laat vallen. Een bittere twang houdt de expressie levendig en fris, terwijl gripvaste tannines diep verzadigen en het gehemelte laten pijnigen van jeugdige spanning, terwijl tonen van zoethout, kruidnagel en een vleugje gember blijven hangen. Wat een wijn!

De Sassicaia 2015 is ongelooflijk elegant, geparfumeerd en licht aan zijn voeten. Het is nog heerlijker verfijnd geworden sinds ik het voor het laatst heb geproefd. Zoete, bloemige en gekruide tonen leiden naar een kern van zoet rood en paarsachtig bessenfruit. Toen het jonger was, was de 2015 behoorlijk krachtig. Vandaag is mijn indruk dat, hoewel de 2015 wat finesse heeft gekregen, hij ook begint te stoppen in de fles. Wijn is altijd een reis; de Sassicaia 2015 is daar een goed voorbeeld van.

De Sassicaia 2016 is een van de krachtigste, meest imposante jonge Sassicaia's die ik me kan herinneren. Explosief en levendig met een verbluffende diepte, de 2016 bezit een ongeëvenaard aroma, rijkdom en structuur, allemaal in een middelzware stijl die zo onderscheidend is. Pruim, lavendel, rozenblaadjes, kruiden en munt dragen allemaal bij aan de explosieve, diepe afdronk van deze krachtige wijn.

Maria Teresa Mascarello maakte in 2016 een van de wijnen van de wijnoogst. Haar Barolo uit 2016 is zacht en sensueel, maar ook vrij verstild - zoals veel wijnen in deze jaargang in het begin zijn. Medium van body met zijdezachte tannines en uitzonderlijke balans, de 2016 heeft zoveel te bieden, maar het zal ook behoorlijk wat tijd vergen om op zijn best te zijn. Net na het bottelen was de 2016 genereuzer en rijker, maar vandaag is hij beslist gesloten. Ik zou er niet aan denken om een fles aan te raken voor de leeftijd van tien, en zelfs dat zal vroeg zijn voor een superklassieke Barolo. Rozenblaadjes, munt, geplette bloemen, anijs en bloedsinaasappel ontwikkelen zich met de tijd in het glas, maar de 2016 is een Barolo voor lezers die het zich kunnen veroorloven om geduld te hebben.